بیش از چهار سال از آغاز انقلاب مردم بحرین در سال ۲۰۱۱ میلادی می گذرد. جمعیت و جغرافیای سیاسی بسیار کوچک کشور بحرین سبب شده، رژیم این کشور به پشتوانه حمایت های همپیمانان منطقه ای و فرا منطقه ای خود در طول این چهار سال به راحتی دست به سرکوب آزادی خواهان در این کشور بزند و برای به نتیجه نرسیدن انقلاب مردم این کشور از هر ترفندی استفاده نماید.
در ابتدای کلام برای آشنایی بیشتر با ابعاد انقلاب مردم بحرین توجه به توضیحات زیر ضروری به نظر می رسد:
بحرین با ۶۶۵ کیلومتر مربع مساحت و نزدیک به ۱۰۴۶۰۰۰ نفر سکنه جزء کشورهای کوچک دنیا قرار می گیرد. کشوری که رژیم حاکم بر آن بدون هیچ حق مشروعیتی بر ملت بحرین حکومت دارد.
اما حکومت این کشور چند سالی است سیاست به کارگرفته شده از سوی انگلیس در مناطق اشغالی فلسطین را برای تغییر بافت جمعیتی در این کشور پیگیری می کند. در این پروژه اتباع دیگر کشورها همچون پاکستان، افغانستان وسایر دول عربی و اسلامی به جای مردم ساکن در این کشور جایگزین می شود و با این عمل ضمن اینکه شیعیان را از اکثریت می اندازندتلاش دارد تا نظام انسانی بحرین را با دگردیسی از پیش تعیین شده نسبت به خود متمایل نماید.
در واقع مهاجرت قریب به ۳۰ هزار پاکستانی به بحرین کار را به جایی رسانده که آخرین آمار موجود جمعیت مهاجران و غیر بحرینی های این کشور را به ۴۹.۲۵% کل جمعیت این کشور رسانده و خطر مهمی را گوشزد می کند.
در کنار این موضوع هم مرزی بحرین با عربستان به ویژه مناطق شیعه نشین و نفت خیز عربستان و همسویی ایدئولوژی اسلامی و انقلابی مخالفین دو رژیم، از طرفی استقرار ناوگان آمریکا در منطقه، نشان از آن دارد که بحرین از نظر استراتژیک نه تنها محصور به ۶۶۵ کیلومتر مربع نمی شود بلکه قابلیت آن را دارد در صورت سقوط آل خلیفه به صورت دومینوی پیچیده ای کشورهای گوناگونی را تحت تأثیر بیداری اسلامی قرار دهد. بر همین اساس باید گفت اهمیت بحرین در مسائل منطقه بسیار تاثیر گذار است.
اما سوالی که در اینجا مطرح شود این است که؛ چرا پیروزی مردم بحرین برای ما اهمیت دارد؟
همگان بر این نکته توجه دارند که بحرین قریب به نیم قرن قبل جزء لاینفک خاک ایران بوده است اما به دست بی کفایت پهلوی دوم و بدون کمترین مقاومتی این کشور به انگلیسی ها هدیه داده شد. بر همین اساس بسیاری از بحرینی ها همانند دیگر اقوام ایرانی خود را ایرانی دانسته و به اغلب فرهنگ، آداب و رسوم ایرانی پایبند هستند. فارغ از این اکثریت افراد ساکن در بحرین را شیعیان تشکیل می دهد و این نیز باز با ایدئولوژی حاکم بر جمهوری اسلامی ایران تطابق دارد. اما یک نکته باید در اینجا توجه شود. معترضین و انقلابیون در بحرین تنها شیعیان نیستند و اهل سنت ساکن در بحرین نیز از طرفداران انقلاب و بیداری اسلامی در حال وقوع در بحرین می باشند و به شدت علیه آل خلیفه موضع گیری دارند. حمایت جمهوری اسلامی از مردم مستضعف نیز مصروف به شیعیان نیست و این ادعا بارها در حمایت های ایران از حماس، جهاد اسلامی، مصر انقلابی و… اثبات شده است.
پیچیدگی این ارتباط با جمهوری اسلامی ایران در کنار حضور بزرگترین دشمن نظام اسلامی یعنی ناوگان آمریکا در این منطقه ارتباط تنگاتنگ فراوانی را با جمهوری اسلامی ایران ایجاد کرده و سبب شده بحرین چه از لحاظ بافت اجتماعی و انسانی و چه از لحاظ جغرافیای سیاسی مورد توجه جمهوری اسلامی ایران قرار گیرد.
در همین راستا بد نیست یاد آور شد که از ابتدای شکل گیری انقلاب اسلامی در ایران، حمایت از مظلوم در سراسر جهان شعار اصلی انقلاب بود و بر همین اساس در بسیاری از موارد فارغ از دین، مذهب و فضای سیاسی حاکم بر یک کشور مردم ایران به کمک مظلوم شتافته است.
اقدامات لازم و اساسی سیاسی جمهوری اسلامی ایران نه تنها می تواند به کمک ملت مظلوم بحرین که هیچ نوع بلندگوی حمایتی در هیچ مجمع عمومی و رسمی جهان ندارند بیاید، بلکه می تواند جنایت آل خلیفه و اشغال این کشور توسط آل سعود را به گوش جهانیان برساند و افکار عمومی جهان را نسبت به این موضوع حساس نماید.
فرجام سخن
نگاه به مساله ی بحرین در میان ملت جمهوری اسلامی ایران تنها به شیعه بودن منحصر نیست. دفاع از مظلوم در جمهوری اسلامی ایران که در قانون اساسی نیز به آن تأکید شده این موضوع را پیش می کشاند که جمهوری اسلامی ایران باید از تمام ظرفیت های سیاسی خود نسبت به حمایت معنوی از ملت مظلوم بحرین استفاده کند و نگذراد ندای مظلومیت بحرینی ها در بیداری اسلامی خود در نطفه سرکوب شود.
لذا باید این فضا را به وجود آورد که ملت مظلوم بحرین صدای خود را به جهانیان رسانده و افکار عمومی جهان را به وضعیت ددمنشانه ی خاندان آل خلیفه و آل سعود آگاه سازد تا زمینه ای قوی برای شکل گیری نظامی مردمی و اسلامی در کشور بحرین بوجود آید.
منتشر شده در :
تسنیم
ایران اسلامی
گروه مطالعات راهبردی سراج بلیغ
شفقنا
