حوادث چند روز اخیر نشان دهنده‌ی خواب بودن رژیم‌های مستکبر و مدعی حقوق بشر است . رژیم‌هایی که هر از گاهی با شعار های زیبا جایی از جهان را زیر پای چکمه های خود به خاک و خون می‌کشند . بررسی حوادث و اتفاقات چند روز اخیر در غزه گویای این مدعاست . بر همین اساس پرداختن به این نوار به عنوان مصداق عینی از موضع گیری سازمان ملل و شورای حقوق بشر نسبت به واقعیت‌های موجود جای بسی تأمل دارد . بررسی شورای حقوق بشر سازمان ملل را باید در نوشتاری خارج از این نوشتار جستجو کرد . شورایی که لابی های صهیونیستی و حضور کشورهای جنایتکار و حامی کشتار مردم به عنوان اعضای اصلی آن خود نشان دهنده اهداف پشت پرده‌ی این شورا است . عدم موضع گیری در برابر کشتار مردم در عراق و افغانستان توسط رژیم جنایتکار و خون طلب آمریکا، سکوت در برابر مؤسسات ترور و تخریب همچون بلک واتر، عدم موضع گیری در برابر نقض حقوق و آزادی‌های مدنی در کشورهای اروپایی و آمریکایی توسط اربابان تبلیغاتی و… بخشی از این اهداف است . شورایی که در آن هیچ گاه جنایت‌های جنگی روسای جمهوری اسرائیل و آمریکا مورد ارزیابی قرار نگرفت و هیچ گاه محکوم نگردید . محصور سازی و تغییر هویت اجتماعی و سیاسی مردم فلسطین که به ناحق و بر اساس هیچ یک از روش‌های رایج حقوق بین‌المللی که توسط صهیونیست غصب گردید هیچ گاه به نظر ناظران آزاد و دیدبان‌های حقوق بشر سازمان ملل دیده نگردید . در این نوشتار بر آن هستیم تا با بررسی بخشی از جنایت‌های رژیم منحوس و نجس اسرائیلی به سکوت مجامع بین‌المللی اشاره نماییم .
- سکوت در برابر آزادی دفاع مشروع و حفظ سرزمین مادری
مهم‌ترین سکوت و خفقان بین‌المللی در مجامع جهانی در مورد فلسطین، سکوت در برابر اشغال طلبی و غصب سرزمین مادری فلسطینیان است . سرزمینی که پدران آنان در آن می‌زیستند و با تمام تلاش خود در برابر غصب آن ایستادند . نقض آزادی‌های شهروندی یکی از مهم‌ترین این نقض‌های حقوقی جهان است . نقضی که حداقل حقوق مدنی یک شهروند به عنوان مدافع اسم کشور و نام سرزمین مادری را در نظر نگرفته است . ناظرین همیشه خواب سازمان ملل و شورای حقوق بشر همیشه به این نقض به عنوان یک مسئله حل شده نگاه نمودند و هیچ گاه این موضوع را در دستور کار خود قرار نداد . زیرا با بررسی این موضوع جعلی بودن رژیم منحوس اسرائیل مشخص می‌گردد .
- جنایت در برابر اخراج و غصب املاک شخصی
در همه جای دنیا و در هر سرزمینی بنا بر مقررات عقلانی افراد ملکشان توسط دولت یا مسئولین مربوطه توقیف و از آن ملک اخراج می‌گردند . حضور دولت جعلی صهیونیست اولاً هیچ گاه چنین مجوزی بر تملک دارائی مردم و اتباع سرزمین فلسطین را نداشته و ندارد و ثانیاً بدون هیچ مقرراتی و دستورالعملی به شهرک سازی ادامه داده و مردم بی‌گناه فلسطین را اخراج می‌نماید . به طوری که حضور فعالان مدنی همچون شهید راشل کوری نیز نتوانست صدای شورای حقوق بشر را در این زمینه در آورد و موضع گیری قاطعی را از سوی این شورا به وجود آورد .
- عدم حضور فعالانه در برابر تحریم و محصور سازی امکانات و غذا
بحران‌های اقتصادی و امنیت غذایی در غزه به جایی رسیده است که حتی سازمان‌های فعال مدنی بارها و بارها هشدار های مختلفی در مورد آن ارائه داده است . هشدارهایی که سرانجام با راه اندازی کاروان مرمره و به عنوان کشتی صلح نیز نتوانست راهی را در پیش گیرد و کماندوهای رژیم منحوس اسرائیلی با حمله ناجوانمردانه به آن فعالان صلح طلب را مجروح و به قتل رساندند و باز این عمل نیز در این شورای به اصطلاح حقوق بشر مسکوت ماند
بررسی اقدامات رژیم صهیونیستی با همراهی بعضی از مرتجعین منطقه ای به ویژه رژیم حسنی نامبارک دیکتاتور مصر بارها و بارها ورود حداقل‌ها غذایی و سلامتی را به منطقه غزه محصور نمود تا آنجا که بنا بر آمارهای موجود بیمارستان‌ها و مراکز درمانی بدون هیچ امکانات اولیه ای در حال مداوای مریضان و مجروحان حملات این رژیم در فرصت‌های مختلف است .
- مقابله با سلب آزادی‌های اجتماعی و بازداشت خود سرانه
انجام بازداشت خودسرانه در فلسطین توسط رژیم غاصب صهیونیستی یک امر متداول است . اسیر گیری از مردم به ویژه کودکان و زنان فلسطینی در رژیم اسرائیل به عنوان یک ابزار فشار همیشه مورد قبول کابینه آن بوده تا در مذاکرات و موضوعات خاص، ابزار فشاری بر گروه های مقاومت باشد . ابزاری که در برگیرنده‌ی نابود سازی هویت، اقتدار و آزادی‌های مدنی هر فردی است . بر همین اساس این رژیم در چند دهه حضور غاصبانه‌ی خود با بازداشت‌های خود سرانه بیشترین آمار را در جهان دارد و حتی از جریان شیطان بزرگ با زندان‌های معروف گواتمالا و ابوغریب نیز پیش قراول گردیده است .
- ایجاد فضایی برای بهبود امکانات برای آوارگان فلسطینی
حمایت‌های رژیم‌های منطقه ای از صهیونیست و ایجاد واهمه از سوی آمریکا آنان را وادار به عدم حمایت از آوارگان فلسطینی نموده است به طوری که پس از گذشت چند دهه از این آوارگی و اخراج ظالمانه، حداقل امکانات اعم از آموزش، بهداشت و… برای این آوارگان ایجاد نگردیده و باز نیز شوراهای حقوق بشر سازمان ملل و به تبع آن مجمع عمومی سازمان ملل هیچ موضع گیری نسبت به این افراد نداشته است .
بررسی سکوت این مجامع در برابر حملات و کشتار های بی‌شرمانه و فجیع اردوگاه های صبرا و شتیلا، سکوت در برابر حملات دفاع مقدس ۲۲ روزه، سکوت در برابر ۸ روزه و… بخشی از این دستگاه حامی رژیم صهیونیستی است که با شعار حقوق بشر در جهان در حال ادعا گری برای کشورهای استقلال طلب است . سکوت این شورا خود نشان دهنده ماهیت خصمانه‌ی جهان استکباری در برابر مردم مظلوم فلسطین است . مردمی که تنها حامیانشان محور مقاومت و نظام مقدس اسلامی ایران بوده است . نظامی که دفاع از فلسطین و آزاد سازی از آن را به عنوان یکی از آرمان‌های خود قرار داده و بنیان‌گذار آن این چنین می‌فرماید :
« کلیۀ مسلمانان ـ به طور اعم ـ به ویژه رؤسای کشورهای اسلامی و رهبران کشورهای عربی وظیفه دارند که متحد شوند و با صفوف فشرده و وحدت علیه استعمار و صهیونیسم پیکار کنند و بر منافع امریکا ضربه وارد سازند، و در راه خدمت به ملت مسلمان بکوشند.» (۱)
بیانی که کاملاً و آشکارا نشان می‌دهد هدف جهان اسلام باید نجات ملت فلسطین و مقابله با آن رژیم منحوس باشد . بر همین اساس وظیفه‌ی همه آزاد مردان است تا با استفاده از تریبون و دستگاه های حداقلی تبلیغات به تهاجم انسانی و جنایت طلبی اسرائیل پاسخی دندان شکن داده و حداقل حمایت خود را از مردم مظلوم فلسطین بنمایند .
منتشر شده در :
خبرگزاری دانشجو
پایگاه فرهنگ انقلاب اسلامی
گروه مطالعات راهبردی سراج بلیغ
