امیر مسروری(رئیس اندیشکده مطالعات جهان اسلام)- سال ها قبل همان زمانی که خط ترور و نفاق در کشور به اوج خود رسیده بود، امام خمینی(ره) فرمود : «ان رجل فاجری که خون عزیز ما را به زمین ریخت، تأیید کرد دین خدا را. یعنی خدا دین خودش را به او تأیید کرد. با ریختن خون عزیز ما، تأیید شد انقلاب ما. این انقلاب باید زنده بماند، این نهضت باید زنده بماند، و زنده ماندنش به این خونریزیهاست. بریزید خونها را؛ زندگی ما دوام پیدا میکند. بکُشید ما را؛ ملت ما بیدارتر میشود. ما از مرگ نمیترسیم؛ و شما هم از مرگ ما صرفه ندارید.»(1) پیامی که در سال های بعد زمانی که رهبر شیعیان و مبارزان مستضعفان پاکستان علامه ی شهید « سید عارف حسین الحسینی » تکرار شد و باز ایشان در پیام خود فرمودند : «دردآشنایان جوامع اسلامی، همانان که با محرومان و پابرهنگان میثاق خون بسته‌اند، باید توجه کنند که در آغاز راه مبارزه‌اند و برای شکستن سدهای استعمار و استثمار و رسیدن به اسلام ناب محمدی راه طولانی در پیش دارند. و برای امثال علامه عارف حسین حسینی بشارتی بالاتر از این نبوده است که از محراب عبادت حقْ عروج خونین ارجِعِی الی رَبِّکِ (۱) را نظاره کند، و جرعه وصل یار را از شهد شهادت بیاشامد، و شاهد وصول هزاران تشنه عدالت به سرچشمه نور گردد. بزرگترین فرق روحانیت و علمای متعهد اسلام با روحانی نماها در همین است که علمای مبارز اسلام همیشه هدف تیرهای»(2) در هر دو پیام عمق نگاه امام راحل با مسیر شهادت بسته نمی شود. در نگاه امام شهادت اخرین مقطع از فعالیت و رشد بشری نیست بلکه شروع یک حرکت نو و بیدار کننده ی فریاد مظلوم و نابودی کاخ ظالم است. همان پیامی که در تعابیر ایشان از قیام امام حسین با پیروزی خون بر شمشیر نقش بست. در این نگاه جریان مدافع مظلوم و مستعضف جان و مال و همه چیزش را برای دفع ظالم و راه حق می دهد و این فداکاری ها نهال طیبه ای را غرس می کند که موجب همه گیر شن پیام حقانیت خواهد بود.
خبر مجروح شدن و اسرات شیخ زکزکی، رهبر شیعیان و اول مدافع مبارزه با محور صهیونیستی در نیجریه در شرایطی منتشر شد که سال قبل شهادت سه پسرش دل هر آزاده ای را در روز قدس ناراحت و نگران کرد. واقعه ی حمله به راهپیمایان روز قدس و شهادت مردم بیگناهی که برای دفاع از یک مظلومیت به خیابان آمده بودند، نشان می دهد مدعیان دمکراسی و حامیان همیشگی اسرائیل، هیچ علقه ای به شعارهای رسانه ای خود ندارند و سکوت و از مهمتر بایکت این موضوع، بزرگترین وظیفه ی این جریان است. بر همین اساس ذکر چند نکته قابل توجه است:
1.شیخ زکزکی و جریان حرکت اسلامی نیجریه در زمانی که حتی در داخل ما مسئله ی فلسطین و مظلومیت مسلمانان فلسطینی مورد بی مهری و بی توجهی عده ای قرار گرفت که شعار های انحرافی می دادند ایستادند و حتی فرزندانش را نیز در راه فلسطین فدا کرد. زکزکی های جهان پیام امام راحل و مقام معظم رهبری برای نابودی صهیونیسم دریافت کردند و در این راه با هرچه داشتند وارد صحنه شدند. اگر حرکت اسلامی و حتی خود شیخ دغدغه ای برای مسئله ی فلسطین و دفع شر اسرائیل نداشتند و همانند عده ای ساکت می نشستند، امروز هیچ مسئله ای در نیجریه برایشان پیش نمی کشید. لذا باید شیخ زکزکی را اول مجاهد و مدافع آرمان های فلسطین در آفریقا دانست که برای این موضوع هر چه داشت فدا کرد.
2. موضوع حادثه ی زاریا نشان داد، فعالان و به اصطلاح مدعیان صلح جهانی و مدافعان حقوق بشری که برای رفتن خار به چشم یک قاچاقچی مواد مخدر یا برای فلان مروج فرق ضاله ی دنیا که حرکتش حتی میان ادیان الهی مورد نهی است، فریادی سر می دهند که عقل انسان در گستردگی ابعاد آن متعجب می شوند، چرا سکوت کرده اند و هیچ موضع گیری ای نمی کنند. چرا افرادی که خود را مدافع حقوق اقلیت ها می دانند، این چنین نسبت به حادثه ی زاریا ساکت شدند و هیچ حرفی نمی زنند.سوالی که باید به افکار عمومی صدها میلیون شیعه و مسلمان جهان پاسخ دهند. آیا خون یک سیاه مسلمان با یک سفیدپوست قاچاقچی برایشان فرق می کند؟ هزاران سوالی که فکر نکنم مدعیان به اصطلاح حقوق بشر حتی پاسخی برای آن داشته باشند!
3. حوادث از این دست نشان داد، جامعه مسلمان هنوز به تجربه و پختگی لازم برای دفاع از آرمان های اصلی خود نرسیده است. بر خلاف انتظار به مدت کوتاهی از حادثه ی منا، فاجعه ی زاریا رخ داد و در هر دو حادثه نقش جریان و محور مرتجع و باکوت رسانه های مسلمان دیده می شود. اگر این حادثه در دل غرب و علیه یک گروه کوچک هم رخ می داد، حتی اگر رسانه های دولتی بایکوت مطلق را دستور کار خود قرار می دادند اما گروه های بین المللی غربی و اروپایی با ارتباطاتی که با یکدیگر دارند به راحتی می توانند دست به اعتراضات مختلف بزنند و حتی برای این اعتراضات هزینه هم می دهد. اما در جهان اسلام با این گستردگی موسسات و نهادهای فعال و فرهنگی! حتی یک حرکت مسنجم بین المللی در محکومیت زاریا صورت نگرفت. موضوعی که نشان می دهد چقدر فعالان جامعه ی اسلامی از یک دیگر دور هستند.
حادثه ی زاریا و از این دست حادثه ها نشان دهنده ی یک چیز است. عدم اتحاد مسلمانان و ایستادگی همه مسلمانان در برابر ظالم . درسی که امام حسین در کربلا به همه بشریت داد. درسی که امام با انقلاب اسلامی داد و این انقلاب به صورت واقعی نشان داد در تمامی صحنه ها حتی در اوج جنگ تحمیلی دست از دفاع از مظلومان جهان بر نداشت. افغانستان، مصر و فلسطین سه نمونه ی مشخص از این ایستادگی های انقلاب اسلامی در همان دوران دفاع مقدس است. امید است این موضوع درسی باشد برای مجموعه های بین المللی که اینقدر فعالیت می کنند اما اثر بخشی بین المللیشان نمی تواند صفوف رسانه ها را بشکند و صدای مظلومان را به گوش جهان برساند.
1) 30/1/1359
2) 14/6/67
منتشر شده در :
پارس نیوز
