شکست آمریکایی ها در پرونده غوطه

با نزدیک شدن زنگ پیروزی، ارتش سوریه در دوما و پاکسازی غوطه، طرف غربی بر ادعای حمله نظامی به دمشق تاکید فراوان میکند و به تعبیر خودمان «لاف در غربت میزند». هرچند آمریکایی ها از حمله های قبل تر به خاک سوریه بهره برداری تبلیغاتی کردند اما بعید می رسد دمشق نسبت به تجاوز آمریکایی ها به راحتی عبور کند. پرونده غوطه حالا بر روی میز مذاکرات سیاسی است و به نظر می رسد عناصر باقی مانده تروریستی مستقر در غوطه به ادلب منتقل خواهند شد و دمشق برای همیشه از برد موشک پراکنی و خمپاره های تروریست ها در امان می ماند. پیروزی در غوطه به معنای پیروزی ارتش سوریه در یک اقدام پیش دستانه و خنثی سازی طرح حمله سراسری به دمشق بود. طرحی که در اتاق منحل شده «امان» در اردن نوشته شد و طرف های درگیر بر آن بودند با مشغول سازی ارتش سوریه در عفرین و ادلب، از فرصت موجود استفاده نموده و با یک حمله سراسری به دمشق هجوم بیاورند و کار سوریه را یکسره کنند. در این عملیات طرف آمریکایی با اعلام منطقه پرواز ممنوع بر کل سوریه عملا سناریوی لیبی را برای سوریه تکرار کرده و با حمله هوایی اسرائیل به زیرساخت های مهم ارتش سوریه و نیز حضور میدانی تروریست ها به سمت دمشق، سوریه سقوط کند. با پیروزی بر غوطه شرقی که حالا ارتش سوریه بعد از 6 سال به دروازه های دوما رسیدند می تواند نوید بخش پیروزی های ارتش سوریه در ماه های آتی و پایان مسئله تروریسم در این کشور باشد. هرچند این راه طولانی است اما مسیر برای طرف های سوری روشن است.
در همین راستا شاهد برگزاری نشست آستانه با حضور طرف های ترک، روس و ایرانی به عنوان ضامن آتش بس مناطق سوریه هستیم. این نشست با توافقاتی همراه بود که به برگزاری اجلاسیه سران در استانبول موکول شد. نشستی که طرف ها به برقراری اتش بس و حفظ حاکمیت سوریه اذعان کردند. البته مسئله غوطه بین طرف های روس و ایران و نیز ترکیه به اختلافاتی منجر شد ولی نتوانست به مذاکرات آستانه آسیب وارد کند. دکتر ظریف وزیر امور خارجه کشورمان پیرامون آینده سوریه گفت: «ضروری است مبارزه مشترک ما با تروریسم تا آزاد شدن کل سوریه از گروه‌های تروریستی ادامه یابد.» عدم حضور امریکا در این صحنه و پیگیری های طرف آمریکایی برای حضور در استانه تا به امروز با بی توجه از طرف های مذاکره کننده مواجه شده و این برای واشنگتن سنگین است. سقوط دوما و ازاد سازی توسط ارتش سوریه برای آمریکا قطعا پر هزینه تر از حلب خواهد بود. آمریکایی ها تمام تلاششان را برای جلوگیری از ورود ارتش سوریه به دوما کردند اما بی نتیجه ماند. پرونده سوریه را به شورای امنیت آوردند اما نتوانستند در این شورا به نتیجه ای برسانند. از طرفی دمشق را تهدید به حمله نظامی کردند ولی با بی توجهی دمشق مواجه شد و ارتش سوریه مصمم تر از گذشته به سمت دوما حرکت کرد. این عملیات برای طرف آمریکایی چند پیام داشت:
1/ هزینه کِردهای ارتش آمریکا در غوطه شرقی بی نتیجه ماند. سوریه با یک عملیات پیش دستانه طرح حمله سراسری از جنوب را خنثی ساخت و توانست کمربند امنیتی دمشق را تقویت کند. کمربندی که با تشکیل سپاه پنجم ارتش سوریه تشکیل شده بود و تا به امروز نتایج بزرگی را بدست آورد. البته نباید فراموش کرد ارتش سوریه قدرت خود را در حلب به طرف آمریکایی نشان داد اما غوطه هزینه اش به مراتب سنگین تر از حلب بوده و یک دستاورد بزرگ برای ارتش سوریه محسوب می شود.
2/ برد آتش تروریست ها به دمشق کاهش یافته و این برای طرف آمریکایی بسیار اهمیت دارد. دیگر به راحتی نمی توان اهداف کور یا مشخص را در دمشق مورد هدف قرار داد و هر روز دمشق را با نا آرامی به سمت یک بحران امنیتی هل داد. در حالی که پس از سقوط غوطه به طور حتم امنیت پیرامونی دمشق بهبود می یابد .
3/ بی نتیجه ماندن نقش سیاسی آمریکا در پرونده سوریه دیگر محور پیروزی ارتش سوریه و شکست در کارنامه واشنگتن است. در چند روز اخیر کاخ سفید برای درگیر سازی افکار عمومی جهان در پرونده غوطه شرقی هر کار ممکنی را انجام داد. تا جایی که تصور می کرد با این اقدامات مجوز حضور در توافقات آستانه را پیدا کند و در نقش ضامن امنیت سوریه بتواند به پرونده های داخلی این کشور وارد شود. اما «نه» یِ دولت سوریه و در کنار آن حامیان دمشق موجب شد تا آمریکا از آستانه دور بماند و ترکیه نیز در این مذاکرات به دلیل اختلافات با آمریکا در پرونده هایی چون گولن و ناتو ، مذاکرات را به نفع خود دنبال کند و نقشی برای طرف آمریکایی نبیند. شکست دیپلماسی رسمی آمریکا در پرونده غوطه شرقی و عدم حضور طرف آمریکایی نشان از نقش فعال دستگاه دیپلماسی محور مقاومت به ویژه دولت های سوریه و ایران دارد. آمریکایی ها می خواستند به بهانه غوطه شرقی پای خود را در مذاکرات منطقه ای باز کنند و ایران را پشت میز مذاکره بنشانند که بی نتیجه ماند.

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

You may use these HTML tags and attributes:

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>