سیاست های اقتصاد مقاومتی در شرایطی تدوین و ابلاغ شد که مسئولان در تحلیل های خود اوضاع آُسیب پذیری کشور را در زمینه اقتصادی در اوج خود می دانستند. شرایطی که در چند ماه بعد حتی به آب خوردن مردم ارتباط پیدا کرد و هر آنچه در کشور وجود داشت ضمیمیه ی تحریم ها شد. به هر صورت امسال جمع بندی توافق و مذاکرات میان ایران و 5+1 انجام شد و هر دو گروه امید وار هستند به اهداف خود برسند.
بیانات رهبری معظم انقلاب در دیدار با مسئولان مجمع عمومی مجمع حهانی اهل بیت علیهم السلام و حاضرین در اجلاسیه رادیو و تلویزیون های اسلامی، بسیار حائز اهمیت است. ایشان در فرمایش خود از موضوع نفوذ اقتصادی توسط غرب و استکبار پرده برداشت و مسئله ای را با عنوان استکبار نو تدوین کرد. برهمین اساس باید گفت :
جدی بودن مسئله نفوذ صرفا تبدیل کشور به یک کشور دنباله رو نیست. این نفوذ در شرایطی رخ می دهد که گفتمان انقلاب اسلامی در مسیر جهانی شدن و مبدل شدن به عنوان گفتمان قدرمند در برابر لیبرالیزم مطرح است. برای نفوذ اقتصادی یکی از بهترین روش های ورود مصرف گرایی است. تحریم ها نبایستی این فرصت را به غرب بدهد که کشور به سوی واردات بی رویه رود. امید است مسئولان در این میان توجه کافی داشته باشند.
در شرایطی به زعم بعضی ها پس از تحریم با دوران پسا تحریم مواجه هستیم که هنوز سیاست های حفاظتی اقتصاد کشور به معنای وابسته نشدن اجرایی نگردیده است. هر نظام فکری نیاز به تقوا و مراقبت دارد. دژ اقتصاد نیز اقتصاد مقاومتی است و این دژ از زمان ابلاغ رهبری هنوز به صورت جد نمودی خارجی از آن دیده نمی شود. از سال 92 که سیاست های اقتصاد مقاومتی تنظیم و طی نامه ای به سران سه قوه ارسال شد. در این نامه به طور رسمی اشاره شده بایستی نقشه راه دست یابی به این سیاست تنظیم و ارائه گردد و هنوز این مسئله رخ نداده است.
ازسویی شاهد هستیم در سیاست های اقتصاد مقاومتی صراحتا اشاره شده است : « افزایش تولید داخلی نهاده‌ها و کالاهای اساسی(بویژه در اقلام وارداتی)، و اولویت دادن به تولید محصولات و خدمات راهبردی و ایجاد تنوع در مبادی تأمین کالاهای وارداتی با هدف کاهش وابستگی به کشورهای محدود و خاص. » حال باید دید چطور چنین چیزی مطرح شده اما دوباره مسئولان به سراغ عده ای محدود از شرکت های خارجی به ویژه فرانسوی و اروپایی رفتند که اصلا سابقه ی خوبی در گذشته نداشتن و ناگهان کشور و صنعت های مختلف را رها کردند. پژو و شرکت هایی از این دست آِیا انعقاد قرارداد با آنها تبعیت از این سیاست ابلاغی در اقتصاد مقاومتی است یا دوباره همان راهی را می رویم که دولت های قبلی رفتند و ضربه خوردیم.
تسهیل صدور صادرات رویکرد آفندی مبارزه با نفوذ اقتصادی است. زمانی که بتوانیم کالاهای اقتصادی را صادر کنیم نه تنها در زمین خود با کشور مقابله نکردیم بلکه در زمین دشمن دست به نفوذ زده ایم. به عبارت دیگر آماده سازی فضایی برای مقابله با مشکلات و موانع صادرات از جمله حمایت از صادرکنندگان واقعی ( صادرکننده های محصولات با ارزش افزوده نه صرفا محصولات کشاورزی) و تسهیل در برقراری کردیور های منطقه ای برای صادرات رفع گردد. در چنین شرایطی به طور حتم نفوذ کاهش می یابد.
دولت به عنوان بزرگترین و طویل ترین دستگاه مصرف کننده کالاها و خدمات مصرفی بایستی یک نگاه جدی داشته باشد تا محصولات خود را از بازارهای درونی تهیه ندوحاز مصارف کلاهای غیرضروری خارجی اجتناب کند. هرچند محصولات دولت در بازار وجود نداششته باشد اما تدبیر میی تواند کمک کند قبل از ایجاد نیاز این محصول تولید گردد. پیشنهاد می شود کمیسیون سفارشات راهبردی برای خرید محصولات داخلی توسط دولت ززیر ننظر وزارت اقتصاد و با همکاری سازمان برنامه ریزی تشکل گردد.
حال باید دید دلت چقدر عزم برررای مقابله با نفوذ اقتصادی به کشور توسط غرب و اجانب دارد. آیا متخصصین امنیت ملی این را نیز تدبیر می کنند یا خیر؟
منتشر شده در :
دفتر مطالعات اقتصاد اسلامی
