نگاه اجمالی به افغانستان پس از اشغال

هنوز چند روزی از واقعه‌ی مرموز یازده سپتامبر نگذشته بود که حمله‌ی سراسری ائتلاف به رهبری آمریکا علیه حاکمیت طالبان در افغانستان آغاز شد. حمله‌ای که هر نقطه‌ای را غربی‌ها احساس می‌کردند می‌توانند ضربه‌ای به طالبان بزنند با خاک یکسان می‌نمودند و آنجا را به بدترین حالت ممکن تبدیل کردند . تا جایی که مردم افغان بدون هیچ امنیتی و حتی بدتر از دوران حکومت طالبان به سر می‌برند. افزایش حملات تروریستی، افزایش حملات به عروسی‌ها و مدارس و… بخشی از این اوضاع تنظیم‌شده‌ی آمریکایی‌ها برای ملت افغانستان بود. در این یادداشت به بررسی اوضاع اخیر افغانستان می‌پردازیم.
الف) امنیت ملی افغانستان
افزایش حملات تروریستی در افغانستان با حضور نظامی آمریکایی‌ها آن‌چنان شدت گرفت که مردم افغان می‌دانند وقتی صبح از منزل خارج می‌شوند امیدی به بازگشت نباید داشته باشند. امیدی که هرچند قبل از حضور نظامی آمریکایی‌ها وجود نداشت اما با آمدنشان نه‌تنها بهتر نشد بلکه به‌شدت افزایش یافت و منجر به آن شد که سالانه بیش از ده‌ها مورد عملیات انتحاری، بمب‌گذاری و… در خیابان‌ها و مناطق پر رفت‌وآمد صورت می‌پذیرد و جان شهروندان افغانی به هدر رود. آمریکایی‌ها اولین ادعایشان در مورد حضور در افغانستان به همین دلیل بود تا ریشه‌ی تروریسم و خشونت‌طلبی در مناطق غرب آسیا به‌ویژه افغانستان را از بین برده و با گروهک تروریستی طالبان مقابله نمایند. اما آنچه به ثمر نشست عکس این مسئله است. در واقع نه‌تنها منابع خشونت و ریشه‌های سلفی گری در افغانستان از بین نرفت بلکه شاهد هستیم دولت آمریکا و گروه‌های وابسته به ائتلاف امروز جنایت‌هایی را در این بلاد مرتکب می‌شوند که هر نویسنده‌ای از آن شرم دارد.
علاوه بر مسائل فوق بزرگ‌ترین دروغ آمریکا مقابله با طالبان و شبهه نظامی‌های تروریستی فعال در افغانستان بود که متأسفانه این نیز جامعه عمل نپوشید و انتشار اخبار دیدار و مذاکره آمریکایی‌ها با طالبان چهره‌ی منفور این کشور را در افکار عمومی افغانستان نیز سیاه‌تر کرد تا جایی که از هر افغانی‌ای سؤال شود حامی اصلی طالبان کیست یقیناً آن را آمریکا و هم‌پیمانانش در منطقه ذکر می‌کنند.
بر همین اساس امروزه امنیت ملی افغانستان در پایین‌ترین سطح خود از زمان سقوط حکومت تروریستی طالبان قرار دارد اما با تلاش مجاهدان و سربازان غیور افغانستانی این آمار در حال بهبود است. از سویی با فعال شدن شبکه‌ی جاسوسی سیا و دیگر دستگاه‌های اطلاعاتی فرا منطقه‌ای و خرج پول‌های نفتی سران مرتجع منطقه‌ای شاهد آن هستیم که اعضای گروه‌های تروریستی همچون القاعده و طالبان امروزه به گروه‌های تروریستی فعال در شامات پیوستند و اسلحه و سلاحشان به‌سوی مردم سوریه و عراق نشانه گرفته‌شده است. چنین رخدادی را باید حرکت دهی مهره‌ی برساخته تروریستی در منطقه نامید. فرصتی که آمریکایی توانستند با اشغال افغانستان و عراق ایجاد نموده و برای حفظ منافع و از بین بردن امکانات مقاومت در منطقه استفاده نمایند. اعترافات فرمانده آمریکایی ناتو در اروپا هم در همین راستا است.
ب) مواد مخدر
بعضی از تحلیل گران در روزهای اول حمله‌ی آمریکا به افغانستان اذعان داشتند با حضور آمریکا یقیناً افزایش مواد مخدر و کشت این ماده‌ی خانمان‌سوز افزایش می‌یابد اما روشنفکران غرب‌زده این تهدید را بیهوده و فاقد اعتبار می‌دانستند. افزایش ترانزیت مواد مخدر، به هم ریختگی نظارت بر مقابله با این ماده‌ی افیونی، افزایش مزارع زیر کشت مواد مخدر و نیز افزایش کشفیات کشورهای همسایه به‌ویژه جمهوری اسلامی ایران در ابتدای مرز خود گواه این مدعاست تا جایی که امروز به عین همه‌ی فعالان مبارزه با مواد مخدر در سراسر جهان از افزایش مواد مخدر در افغانستان پس از سقوط طالبان می‌گویند و حتی گهگاهی اسنادی توسط بعضی از رسانه‌ها منتشر می‌شود که ارتش آمریکا خود از حامیان اصلی ترانزیت مواد مخدر در افغانستان بوده و به راحتی از کنار این واقعه عبور می‌نمایند.
البته این اتفاق بیشترین ضربه را به کشورهای همسایه از جمله جمهوری اسلامی ایران وارد می‌سازد تا جایی که ایران برای مقابله این پدیده‌ی شوم ضمن تقدیم شهدای فراوان، میلیاردها تومان هزینه مصروف مبارزه با مواد مخدر می‌نماید.
ج) حضور نظامی فرا منطقه‌ای در منطقه
انعقاد قرارداد میان واشنگتن – کابل در راستای حفظ منابع ارتش آمریکا و صیانت قضایی و انتظامی از این ارتش به‌شدت منافع امنیت ملی افغانستان و دیگر کشورهای همسایه را تهدید می‌کنند. تا جایی که کسب اطلاعات و جاسوسی از کشورهای همسایه و اقدام نظامی به امری روزانه تبدیل‌شده است. نفوذ آرکیو ۱۷۰ به حریم جمهوری اسلامی ایران و قرار گرفتن در حصار امنیتی پدافند هوایی ارتش ایران گواه این مدعاست.
فرجام سخن:
آنچه باید به‌عنوان نتیجه‌گیری بیان کرد این است که حضور ارتش آمریکا تنها فایده‌ای که توانست در منطقه ایجاد کند فعال شدن گروه‌های تروریستی و مدیریت میدانی این گروه‌ها در برابر محور مقاومت بود. اقدامی که نه‌تنها امنیت ملی افغانستان و دیگر کشورهای منطقه را تهدید نمود بلکه امروز شاهد آن هستیم در قلب اروپا نیز این اقدامات بازگشت به درون نموده و هر روز شاهد یک اقدام تروریستی در اروپا هستیم . هرچند این اقدامات جهت تضعیف اسلام‌خواهی ملت‌های اروپایی و آمریکایی است اما خود مؤید آمریکایی‌ها چه جنایت‌هایی را علیه ملت‌های مستضعف در جهان انجام داده‌اند که امروز عوامل دست نشاندشان بر خودشان می‌شورند . اما فارغ از همه این تحلیل‌ها ورود آمریکا به افغانستان نه‌تنها نتوانست دستاوردی برای این کشور داشته باشد بلکه ضمن زدودن بزرگ‌ترین دشمن هم‌جوار ایران یعنی طالبان، سبب تضعیف منابع مالی، اقتصادی و سرمایه‌ی انسانی خودش نیز گردد. لذا باید نتیجه‌گیری کرد خروج آمریکا از افغانستان می‌تواند بهترین نوع دستاورد این دولت دمکرات ایالت متحده برای انتخابات آینده ریاست جمهوری باشد.

منتشر شده در :

امت اسلامی

خبرگزاری دانشجو

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

You may use these HTML tags and attributes:

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>